Op zaterdag 5 juli gingen we met een kleine delegatie van Team ’t Hool op bezoek bij Wijkpaleis Rotterdam. Tijdens mijn avonturen om ons plan voor WCW uit te werken, heb ik Floris (een van de initiatiefnemers) leren kennen en hij heeft me geholpen om van mijn losse ideeën een samenhangend plan te maken.
Als zelfvoorzienend en volledig door de buurt gedragen gemeenschapshuis werkt Wijkpaleis met een uniek concept. Niet alleen in de manier waarop het gerund wordt maar ook in de manier waarop ze communiceren.
Het werd tijd om eens poolshoogte op te nemen dus!
Rond 10u kwamen Toine, Anouska, Josephine en ik aan en we werden hartelijk ontvangen door Floris. Het was voor de rondleiding nog even wachten op een andere groep want door het hele land komt men hier inspiratie opdoen. Met een kopje koffie gingen we even het terrein verkennen want behalve een forse benedenverdieping is er ook een grote Paleistuin.
So. much. room. for. activities!
Met een eigen houtwerkplaats; RepairCafé; keuken en naaiatelier op de benedenverdieping zijn ze bijzonder goed uitgerust. De bovenste verdiepingen worden verhuurd aan lokale makers om zelfvoorzienend te kunnen zijn.
Je voelt direct dat hier met liefde geleefd wordt. Ik ben van nature nergens op mijn gemak behalve thuis, maar hier voelde ik me direct op mijn plaats. En mijn vrienden voelden het ook! Wat een mooie plek is dit!
Toen de groep compleet was, begonnen Marieke en Floris de rondleiding en vertelden uitgebreid over de weg die ze hebben afgelegd om hier uiteindelijk uit te komen. Op mijn vraag vanwaar de motivatie kwam om zoiets voor de wijk te doen zei Marieke heel terecht: “maar wij zijn toch de wijk?”. Touché Marieke. Dat geeft aan hoe oprecht men erin staat. Het is gewoon een natuurlijk gegeven.
Na een uitgebreide uitleg over de meettechniek die ze ontwikkeld hebben om de feitelijke impact van Wijkpaleis in cijfers om te zetten, konden we genieten van een smakelijke lunch in de Paleistuin. Maar daarna was het toch tijd voor afscheid.
Met onze buik vol eten en een hart vol ideeën gingen we weer naar huis. Ik ga er wat tijd voor nodig hebben om dit te verwerken. Maar wat hebben we inspiratie opgedaan en hoe mooi zou het zijn als we zoiets ook in Woensel kunnen realiseren?
Genoeg om over te dromen.
Dank Floris en Marieke voor de gastvrijheid. Tot een volgende keer!
